BEZNAPIĘCIOWA OPERACJA PRZEPUKLINY
Termin stworzony dla odróżnienia od klasycznych ("napięciowych") operacji przepuklin (np. metodą Bassiniego czy Halstaeda), w których dla zamknięcia wrót przepukliny i stworzenia silnej bariery tkankowej zapobiegającej jej nawrotowi – szyto tkanki własne pacjenta (powięzie) pod pewnym napięciem. W metodach tzw. beznapięciowych (Lichtensteina, Robinsa i Rutkowa, Trabucco, Valentiego i innych) stosuje się różnego rodzaju siatki, uzupełniające ubytek powięzi, dzięki temu unika się napięcia, które jest jedną z głównych przyczyn nawrotów przepuklin. Obecnie także metody beznapięciowe, choć niewątpliwie skuteczne – poddaje się pewnej krytyce – wymagają one bowiem pozostawienia w ciele pacjenta ciała obcego, jakim niewątpliwie jest siatka syntetyczna.